گریس چیست؟

گریس مخلوطی ژلاتینی است که از یک سیال روانساز (روغن) و یک ماده غلیظ کننده و مواد افزودنی خاص ساخته می شود.

مشخصات و کیفیت آن به نوع و مقدار ماده غلیظ کننده، مواد افزودنی، مشخصات روغن پایه و ھمچنین فرآیند تولید بستگی دارد. ماده غلیظ کننده مھمترین عامل پایداری دربرابر آب، پایداری در شرایط دمای بالا و پایداری کیفیت در زمان مصرف و حفظ کیفیت است.

گریسھا مشابه روغن ھا، برای حداقل رساندن اصطکاک و فرسایش بین سطوح متحرک، کاربرد دارند. درمواردی که روانساز باید به عنوان مانعی برای جلوگیری از ورود ذرات خارجی عمل کند. یا موقعیت حرکت بین دو سطح به گونه ای است که نیاز به روانساز نیمه جامد وجود دارد، باید از گریس بعنوان روانکار استفاده شود. بعلاوه از بعد عملیاتی روانکاری با گریس، عموماً  مکمل روانکاری اکثر سیستم ھای صنعتی است.

مزایای روانکاری با گریس در مقایسه با روغن ھای روانساز:

1. قابلیت ماندگاری در محل روانکاری

۲. سھولت مصرف و کاھش دفعات روانکاری

۳. کامل تر شدن آب بندی سیستم ھا، کاھش نشتی و چکه کردن روانکار

۴. بھینه سازی چسبندگی روانکار به قطعات در شرایط دما و فشار بالا

۵. سادگی طراحی سیستم ھای روانکاری

معایب روانکاری با گریس در مقایسه با روغن ھای روانساز

۱. قابلیت خنک کنندگی کم

۲. عدم قابلیت نفوذ به قطعات ریز و مجاری دستگاه ھا

۳. نیاز به نیروی کار (کارگر) بیشتر برای روانکاری

۴. عدم سھولت بسته بندی و انبارداری

۵. عدم قابلیت پاک کنندگی و دور نمودن آلودگی ھا از سطوح قطعات متحرک

در انتخاب گریس به موارد زیر توجه کنید:

۱. نوع، سرعت و دمای عملیات ماشین آلات و میزان رطوبت محیط

۲. تغییرات درجات حرارت

۳. قابلیت ممانعت از زنگ زدگی و خوردگی قطعات ماشین آلات

۴. سازگاری با قطعات لاستیکی و پلاستیکی در تماس

۵. عمر مفید گریس و شرایط کاری مجدد آن براساس جدول درجه بندی