اجرای صفر تاصد استخر در آمل

شرایط مطلوب آب استخر کیفیت آب مصرفی استخر‌ها یکی از موارد مهمی ‌است که باید به آن توجه شود، چرا که بیشتر استخرها از آب شهری استفاده می‌کنند اما تعدادی به علت به صرفه بودن از نظر اقتصادی، از آب چاه استفاده می‌کنند ولی در مجموع باید آب مصرفی استخرها کلرزنی شود. در صورت رعایت نکردن بهداشت، بیماری‌هایی از طریق استخر به افراد منتقل می‌شود که از آن جمله می‌توان به بیماری‌های روده‌ای مانند اسهال، شبه حصبه، ناراحتی‌های معده و نیز عفونت‌های گوش، چشم و بینی، بیماری‌های پوستی مقاربتی و تنفسی اشاره کرد. همچنین استفاده از سرویس‌های بهداشتی پیش از ورود کودکان به استخر اجباری است و شناگران نیز پیش از ورود به استخر باید حتما دوش بگیرند و پس از خروج از آب بدن خود را شستشو دهند تا از ابتلای احتمالی به آلودگی‌ها پیشگیری شود. از طرفی، در صورت ابتلا به سرماخوردگی و یا هر نوع بیماری عفونی یا پوستی از ورود شناگران به استخر تا رسیدن به سلامت کامل باید خودداری شود. شناگران پیش از ورود به استخر حتما باید حداقل به مدت ۳۰ ثانیه پاها را در حوضچه ضدعفونی قرار دهند و از لیف زدن، اصلاح صورت، استفاده از کرم و ماسک‌های زیبایی و جویدن آدامس خودداری کنند. از آنجا که مخلوط شدن آب استخرها با مواد آرایشی و ترشحات بدن مانند عرق می‌تواند خطراتی داشته باشد، از نظر شیمیایی تصفیه آب استخر و گندزدایی مهم است. در عین حال میزان pH مناسب آب استخر، ۲/۷ تا ۸ است که بالاتر یا پایین‌تر بودن آن مشکلات پوستی و چشمی‌به وجود می‌آورد. درجه حرارت ایده‌آل برای آب استخرها نیز باید ۲۶تا ۲۸ درجه سانتی‌گراد باشد.بعضی از پارامترهای شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی که در کیفیت آب استخرهای شنا مورد توجه می‌باشند عبارتند از : PH: PH درجه اسیدی و بازی آب را نشان می‌دهد. PH مناسب آب استخرهای شنا بین ۸-۲/۷ توصیه شده است. خورندگی سطوح، ایجاد لک، تحریک و سوزش چشم و پوست شناگران از اثرات PH پایین و رسوب‌گذاری، کاهش کارایی کلر برای گندزدایی، کدر شدن آب استخر (حالت ابری)، تحریک و سوزش چشم و پوست از اثرات PH بالا در آب استخرهای شناست. دما نباید بیشتر از ۲۹ درجه باشد چرا که شنا کردن در آبهای بالای ۳۰ درجه ممکن است موجب وقفه تنفسی در فرد گردد. شفافیت آب: شفافیت از مهمترین ویژگیهای ظاهری آب استخرهای شنا می‌باشد و از جنبه‌های زیر حائز اهمیت است: - عدم وجود ذرات معلق و کلوئیدی که مانع تماس مستقیم و مناسب عامل گندزدا با میکروارگانیسم‌ها می‌شود. - افراد قادر خواهند بود عمق آب استخر را تخمین بزنند و از وجود خطرات احتمالی به آسانی مطلع شوند و می‌توانند با اطمینان خاطر در آب شنا نموده و شیرجه بزنند. - ایجاد شرایط دلپذیر، خوشایند و مطلوب در آب استخر به همراه جنبه‌های زیبا شناختی برای استفاده‌کنندگان. شفافیت آب استخر باید به حدی باشد که یک صفحه سیاه و سفید به قطر ۱۵ سانتیمتر، در عمیق‌ترین نقطه استخر به راحتی دیده شود. مشخصه های میکروبی: کیفیت میکروبی آب استخرهای شنا مهمترین عامل در استفاده سالم از استخر می‌باشد. اکثر میکروارگانیسم‌هایی که در آب استخر یافت می‌شوند، خطرناک نیستند. به علاوه در فرآیند گندزدایی و تصفیه، تمامی میکروارگانیسم‌ها که شامل باکتریها، ویروسها، جلبکها و قارچ‌ها می‌باشند نابود می‌شوند. مسئله عمده، آلودگی ثانویه ناشی از تماس ترشحات دهان، بینی، پوست و دفع ادرار می‌باشد. برای گندزدایی آب استخرهای شنا روشهای متعددی مانند استفاده از کلر، برم، ید، سیانورات‌های کلره و لامپ‌های اشعه ماوراء بنفش استفاده می‌شود. در حال حاضر کلر گزینه انتخابی برای گندزدایی آب استخرهاست. بخشی از کلر اضافه شده صرف اکسیداسیون مواد آلی و معدنی موجود در آب شده و مابقی صرف گندزدایی آب می‌شود. جهت اطمینان از گندزدایی آلودگی‌های ثانویه همواره باید مقداری کلر آزاد باقیمانده در آب وجود داشته باشد. توصیه می‌شود میزان کلر آزاد باقیمانده حداقل ۶/۰ میلی گرم در لیتر باشد. این میزان کلر در PH بین ۶/۷-۲/۷ باعث ایجاد نتایج باکتریولوژیکی رضایت بخش خواهد شد. اما عملاً بین ۳-۱ میلی گرم در لیتر کلر آزاد باقیمانده مورد نیاز است. چرا که افزایش آلودگی‌های احتمالی به همراه نوسانات PH که کارایی کلر را محدود می‌کند، نیاز به کلر بیشتر را ضروری می‌نماید. تحریک و سوزش چشم ممکن است بر اثر شنا در آب با PH کمتر از ۴/۷ همراه با حضور کلر ترکیبی باقیمانده (کلرآمین) اتفاق افتد. آب حوضچه پاشویه باید حداقل حاوی ۱۵ میلی گرم در لیتر کلر باشد. تماس کوتاه مدت پا با آب حوضچه اطمینان کافی جهت گندزدایی ایجاد نخواهد کرد. کلر علاوه بر غلظت، نیاز به زمان کافی برای اثرگذاری دارد. اگر چه غلظت بالای کلر در حوضچه نیاز به زمان را محدود کرده است اما یک مکث چند ثانیه‌ای در حوضچه ضروری به نظر می‌رسد. قبل از عبور از حوضچه پاشویه، وجود توالت‌های بهداشتی و متعاقب آن دوش به تعداد کافی برای شناگران جهت شستشو و استحمام از ضروریات استخرهای شناست. افراد باید قبل از ورود به آب استخر، بدن خود را با ماده شوینده مناسب شستشو دهند. پرهیز از شنا در مواقع ابتلا به بیماریهای عفونی و مسری (پوستی، گوارشی و تنفسی) کمترین انتظاری است که از افراد مراجعه کننده به استخرهای شنای عمومی وجود دارد چرا که امکان سرایت بیماری به دیگر استفاده‌کنندگان وجود خواهد داشت. شناگاههای طبیعی (رودخانه‌ها، چشمه‌ها، دریا، سدها و …) شناگاههای طبیعی در فصل تابستان ممکن است جهت شنا مورد استفاده قرار گیرند، همه ساله موارد زیادی از غرق شدن شناگران در دریا، رودخانه‌ها و دیگر محلهای مورد استفاده اتفاق می‌افتد که عمدتاً ناشی از بی‌توجهی افراد به رعایت نکات ایمنی است. بنابراین مسئله اساسی در استفاده از شناگاههای طبیعی توجه به حفظ ایمنی شناگران است. به لحاظ بهداشت و سلامت نیز آب این مناطق ممکن است حاوی آلاینده‌های میکروبی، شیمیایی و فیزیکی باشد. با آغاز فصل گرما و حضور مردم در شناگاههای طبیعی، موارد زیادی از ابتلا افراد به بیماریهای منتقله از آب گزارش می‌شود. بدیهی است که تماس با آبهایی که هیچگونه اطمینانی جهت عدم وجود باکتری، قارچ و … در آنها وجود ندارد ممکن است سبب ابتلا به بیماریهای گوارشی و پوستی گردد. آلودگی‌های زیست محیطی نکته قابل توجه دیگری است که باید مد نظر قرار گیرد. آلاینده‌های شیمیایی (مانند سرب و جیوه) ناشی از تخلیه فاضلاب و یا پساب کارخانه‌ها در بالا دست رودخانه‌ها و آبریزها ممکن است سبب ایجاد مشکل گردد. قبل از استفاده از هر آبی جهت شرب، شنا، تفریح و یا هر مورد دیگر باید جنبه‌های ایمنی بهداشتی در ابعاد سلامت فردی و زیست محیطی مورد توجه قرار گیرند. میکروبها و انگل های موجود در آب استخر : کیستهای گیاردیا و کریپتوسپوریدیم