یکی از جالبترین سرگرمیها و تفریحات سربازان جنگ جهانی اول، انداختن چوب کبریت از فاصلهی دور به داخل بطریهای خالی بود. بعدها تلاش برای انجام بهتر این سرگرمی حتی با انگیزهی پولدرآوردن، به فکر سربازان انگلیسی رسید. با گذشت زمان بطریها جای خودشان را به یک صفحهی امتیازبندی مسطح دادند و چوب کبریتها هم به تکههای چوب تراشیده و نوکتیز تبدیل شدند. در مورد اینکه شکل امروزی دارت را دقیقا چه کسی و از چه زمانی ابداع کرده، شواهد و اسناد دقیقی در دسترس نیست؛ اما سرنخها نشان میدهد در قرن هجدهم میلادی به دانشآموزان دورهی متوسطه انگلستان توصیه میشد با انجام این تفریح، عضلات ساعد و بازوی خود را قویتر کرده و در عین حال نشانهگیریشان را دقیقتر کنند. بورد (Board) صفحهای از جنس چوب، کاغذ فشرده یا فلز است. صفحهی دارت هم از حلقههایی رنگی با ضخامت یکسان تشکیل شده است که در فاصلهی مشخصی از هم قرار گرفتهاند. هر کدام از این حلقهها امتیاز مشخصی دارد و با پرتاب دارت به سمت هرکدام از این حلقهها و اصابت به هدف، امتیاز مخصوص به آن حلقه را کسب خواهید کرد. دارت بهسرعت موردتوجه قشر مرفه و سطح بالای اروپا قرار گرفت. هنری هشتم با هدیهدادن یک صفحهی دارت بههمراه نیزههای کوچک چوبی که با آرم سلطنتی تزیین شده بودند، علاقهاش را به آنه بولین، همسرش ابراز کرد. همچنین او با برگزاری مسابقات پرتاب دارت میان شاهزادگان انگلیسی، نشان داد این ورزش به چه میزان در میان اشرافزادگان طرفدار پیدا کرده است. با برگزاری مسابقات دارت زمان آن فرارسید تا برای این ورزش قاعده و قوانین مشترکی تدوین شود. اگر بخواهیم بهطور خلاصه به قوانین این بازی بپردازیم هر بازیکن در هر نوبت بازی اجازه دارد سه دارت پرتاب کند. بسته به حلقهای که دارت در هر پرتاب به آن اصابت میکند، امتیاز بازیکننده محاسبه میشود؛ همچنین در صورتی که دارت پس از برخورد از روی صفحهی امتیاز بیفتد، امتیازی به آن پرتاب تعلق نمیگیرد. با تدوین قانونهای اولیهی بازی، برای نحوهی پرتاب دارت هم سبکها و الگوهای مشترک اما نه لزوما اجباری در نظر گرفته شد که بازیکنان میتوانستند با استفاده از آنها پرتابهای بهتری داشته باشند. بازیکنان حرفهای دارت را بهصورتی که احساس راحتی بیشتری داشته باشند در دست میگیرند؛ همچنین بازیکنان راستدست، پای راستشان و بازیکنان چپدست، پای چپشان را جلوتر گذاشته و روی پای مخالف تکیه میدهند. برای پرتاب دارت نیازی به قدرت و سرعت زیاد نیست و آنچه بیش از هرچیز اهمیت دارد، دقت و تکنیک پرتابکننده است.