از نظر قانونی خلع ید به دعوایی گفته می شود که در آن مالک یک مال غیرمنقول(غیر قابل جابجایی) مثل خانه، مغازه و یا زمین علیه متصرف غیرقانونی مال خود اقامه کرده و از دادگاه می خواهد به تصرف فرد پایان بدهد و ملک را به او برگرداند. تفاوت خلع ید و تخلیه ید: *  در دعوای خلع ید هیچ قراردادی بین مالک و متصرف وجود ندارد؛ اما در دعوای تخلیه ید، قرارداد اجاره وجود دارد و دعوای تخلیه به جهت پایان یافتن زمان اجاره یا تخلف از شروط عقد اجاره مطرح می شود. * برای طرح دعوای تخلیه لازم نیست مالک ملک باشید و همین که مالک منافع باشید کافی است اما طرح دعوای خلع ید فرع بر مالکیت است.یعنی سند مالکیت لازم است. * دعوی تخلیه ناشی از یک رابطه قراردادی و دعوی خلع ید ناشی از تصرفات غاصبانه می باشد و هر یک آثار مربوط به خود را دارند . *  موضوع دعوای خلع ید حتماً مال غیرمنقول است و موضوع دعوای تخلیه ممکن است منقول باشد یا مال غیرمنقول. *  دعوی تخلیه غیر مالی است اما خلع ید مالی است *  رسیدگی به دعوی تخلیه در خصوص اماکن مسکونی در صلاحیت شورای حل اختلاف و تخلیه املاک تجاری و محل کسب با دادگاه است ولی دادگاهی که ملک در آنجا قراردارد برای خلع ید صالح است. خلع ید علیه مستاجر ممکن است؟ در مورد مستاجر دعوای تخلیه ید اقامه می شود نه خلع ید. خلع ید وقتی اقامه می شود که ملک شما غصب شود و درمورد مستاجر که مالک منافع می شود و از اول از شما بابت استفاده ملک اجازه داشته؛ دعوای تخلیه مطرح می شود.